اسمارتفونهای کاشتنی

اسمارت‌فون‌های کاشتنی

ما همیشه به طور مجازی به اسمارت‌فون‌ها متصل هستیم و در طول کل یک شبانه‌روز دوست داریم این دستگاه‌ها در دست‌مان یا نزدیک دست‌مان باشند. پس، چه عیبی دارد اسمارت‌فون‌ها به طور فیزیکی و دائمی به ما متصل شوند؟ این اتفاق شروع شده و در حال رخ دادن است. به طور مثال سال گذشته، هنرمندی به نام آنتونی آنتونلیز یک تراشه RFID را در بازوی خود جاسازی و از آن برای ذخیره و انتقال هنرهایش به گوشی تلفن همراه استفاده کرد. محققان دارند روی توسعه سنسورهایی کار می‌کنند که با تعبیه در استخوان انسان، بلندگوهایی زنده بسازند. همین‌طور دانشمندان دیگری در حال کار روی کاشتنی‌های چشمی هستند که امکان تصویربرداری و عکس‌برداری را با برهم زدن پلک‌های چشم فراهم می‌کند. این تصاویر می‌توانند روی یک ذخیره‌ساز محلی واقع در بدن انسان مانند تراشه RFID کاشته شده در بازو ذخیره شوند. مهم‌ترین بخش چالش‌برانگیز یک اسمارت‌فون کاشتنی در بدن انسان، صفحه‌نمایش است. بخش فنی شرکت اتودسک دارند سیستمی را طراحی می‌کنند که بتواند تصاویر را روی یک پوست مصنوعی نمایش دهد. حتا ممکن است تصاویر در یک قطعه کاشتنی چشمی ظاهر شوند.