بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
الف - شناخت :
بدیهی است که در هر امری،شناخت مقدم است؛تا کسی یاچیزی شناخته نشود، نه مورد قبول واقع میشود، و نه رد و تکذیب می‌شود؛ نه نسبت به آن محبّتی در دل مینشیند، و نه در دل تنفر و دشمنی ایجاد می‌گردد - نه انگیزه‌ای ایجاد می‌کند که آدمی را به سوی خود بکشاند، و نه دلیلی سبب دوری می‌گردد.
اما،اذهان عمومی شیعیان، در امر شناخت ایشان، به دو دستۀ کلّی تقسیم می‌شوند:
1- گروه نخست، فقط می‌دانند که نام و کنیۀ ایشان چیست؟ پدر و مادر ایشان چه نام دارند؟ در چه روزی و کجا متولد شده‌اند و دارای دو غیبت صغری و کبرا می‌باشند؛ چنان که سایر امامان علیهم السلام را نیز در همین حدّ می‌شناسند و در نهایت اخباری راجع به امیر المؤمنین، فاطمة الزهراء، امام حسین، امام حسین و امام رضا علیهم السلام به آنان رسیده است!
به این سطح ازشناخت،شناخت شناسنامه‌ ای گفته می‌شود که هر چند لازم و مقدم است، اما تا این حد راهر غیر مسلمان و حتی کافری که کمی تاریخ بخواند، می‌تواند بشناسد!
2- اما گروه دوم، به واسطۀ شناخت امر عظیم ولایت و امامت؛ امامان و حضرت مهدی علیهم السلام را ولیّ الله، خلیفة الله و امام منصوب إلهی می‌شناسند؛ لذا رویکرد و مواضع آنها کاملاً متفاوت می‌ باشد.
ب) - انتظار :
در امر انتظار که فرموده‌اند: بالاترین عبادت است نیز اذهان عمومی شیعیان، به چند دسته تقسیم می‌شوند:
1- برخی، اصلاً منتظر نیستند! این گروه، یا حتی نسبت به رعایت احکام ضروری مانند نماز، روزه، زکات، حجاب، حلال و حرام در کسب، محرم و نامحرم در ارتباطات، مقید نمی‌باشند؛ یا برخی از احکام را رعایت نمی‌نمایند، اما کاملاً به دنیا و امور زندگی مشغولند؛ و چه بسا شوق و رغبتی نیز به تعجیل در ظهور نداشته باشند؛ یا حتی از آن بترسند!
2- گروه دوم، توجهی اندک و ظاهری به امر غیبت و ظهور دارند؛ بعد از صلوات - وَعجّل فَرجَهُم- نیز می‌گویند و چه بسا در قنوت نماز یا پس از نمازنیز دعای -اللّٰهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ‌ را بخوانند؛اما گفتارشان فقط لفظی، و دعایشان از روی عادت می‌ باشد!
3- گروه سوم، همانهایی هستند که امر ولایت و امامت را شناخته‌اند و به آن اعتقاد و ایمان دارند. نگاه و رویکرد این گروه، به حضرت امام مهدی علیه السلام و غیبت و ظهور ایشان، کاملاً متفاوت می‌ باشد.
ج) -چگونگی وچرایی انتظار :در چگونگی و چرایی انتظار نیز مردم به چند دسته تقسیم می‌شوند:
1- برخی، خودنگر و منفعت طلب می‌ باشند! این گروه دائم می‌گویند: پس امام کِی می‌آیند که ما از این مشکلات خلاص شویم - خدا ظهور را برساند.(ادامه دارد...)