زندگی، در لحظه هایی،

زندگی، در لحظه‌هایی،
بازیِ شیرینی‌ست ، شیرین، خنده‌آور،
و دلنشین مشروط بر آنکه خالصانه
با آن روبرو شده باشی.

زندگی، در بسیاری از لحظه‌ها،
عاری از هر نوع معنا و مفهومی‌ست.
این ما هستیم که با مجموعه‌ی عملکردهایمان،
به آن، معنا و مفهوم می‌بخشیم.

زندگی، مستقل از زندگان،
حتی اگر وجود داشته باشد
هم چیزِ قابل بحثی نیست.
این ما هستیم که به زندگی،
زندگی می‌بخشیم ،
و به اینگونه، این ما هستیم که
مستقیماً مسئول شکل
و محتوای زندگی هستیم.

ظرف، مسأله‌یی نیست.
مظروف، موضوع مورد بحث ماست
و انسان، مظروفِ ظرفِ زندگی‌ست.
انسان امروز، فردا و فرداهای آینده


نادر ابراهیمی