به رسم پیشین کمی طولانیست این مقاله تلنگری است به برخی

به رسم پیشین! کمی طولانیست، این مقاله تلنگری است به برخی که شاید به خود بیایند تا مطامع شخصی خود را بر منافع جامعه ترجیح ندهند! اما قبل از هر چیز مینویسم؛
بسم الله الملک القدوس
.
.
آیا سوختن با سوختن تفاوت دارد؟
.
.
مدتهاست متدینین و دلسوزان جامعه یعنی همان قشری که این روزها به هر بهانه ای آماج جریانات رسانه ای ضد نظام خارج از کشور و تندروهای مطبوعاتی مدعی اعتدال قرار میگیرند، درخصوص عواقب برگزاری جشن چهارشنبه سوزی!!! به دولت و مسئولان مربوطه تذکر میدهند، اما اینان گوش نمی دهند و جالب تر اینکه همان جریان رسانه ای فوق الذکر، از برگزاری مراسم چهارشنبه سوری که نیک میدانیم همه ساله چه تعداد مصدوم روی دست جامعه میگذارد، حمایت میکند!!!
.
بله! همان جریانی را میگویم که به بهانه شادی کردن جوانان، مدعی برگزاری این جشن هستند، همان جشنی را میگویم که عده ای بی فرهنگ به دلیل عدم رعایت اصول اخلاقی، آن را تبدیل به جشنی خانمان سوز کرده اند!
.
بله! همان جریان متناقض را می گویم که چندی پیش به نحو بسیار عجیبی حادثه وقیح و شنیع اسید پاشی را سر دست گرفته و مدعی احقاق امنیت و آرامش جامعه شده اند.
.
اینجانب در این وجیزه قصد ندارم وارد درست بودن یا غلط بودن برگزاری جشنی بیهوده، موسوم به چهارشنبه سوزی!!! شوم، ولیکن صحبت اینجاست که مگر سوختن با آتش، چه فرقی با سوختن جوانان با اسید دارد؟

واقعا تفاوت کجاست؟ چرا برخی کمی! و فقط کمی بیشتر از کمی!! اندیشه نمی کنند؟ نکند چون احتمال سوختن برخی در چهارشنبه سوزی اطلاع رسانی میشود، اشکالی ندارد؟!!!! کجای کار می لنگد که اینچنین متفاوت عمل میکند؟
.
چهارشنبه سوزی امسال هم به قیمت سلب آسایش مردم و جامعه گذشت و اخبار سراسری ساعاتی پیش از کشته شدن دو نفر در تهران و مجروح شدن تعداد دیگری خبر داد.
.
کاش از گذشته عبرت بگیریم و برخی آقایان مدعی، دست از این طبع روشنفکرنمائی دست بردارند و به جای بسترسازی برای این جشن خانمان برانداز، به فکر برنامه هایی متنوع و سرگرم کننده برای جماعت جوان مملکتمان باشند.
.
بعون الله الرحمن الرحیم
!!! عباس !!! (بابای ترنم)
هشتاد و ششمین شب از زمستان! بهاری!! تهران
ساعت حوالی بیست و سه
.
بعد از تحریر :
میان گریه می خندم که چون شمع اندر این مجلس

زبان آتشینم هست لیکن در نمی گیرد
.
#یا_مهدی_ادرکنی
.
#حق_پایدار_است