آخرین نامه به من!"

آخرین نامه به من!"
"من عزیز،
سلام!
مقدمه چینی نمیکنم و مستقیم میرم سر اصل مطلب!
میخوام بهت یه حقیقت تلخی رو بگم،
میدونم که تو خیلی تلاش کردی و جنگیدی و هربار محکم تر خوردی زمین!
و میدونم که تو تمام این کار ها رو کردی که احساست رو نگه داری و بتونی درون من به زندگی ادامه بدی!
"من عزیز" من رو ببخش که باعث شدم تو ذره ذره از بین بری،
میخوام اینو بدونی که هیچکدوم از اتفاقات بدی که برات افتاد تقصیر من نبود،
تو خودت راه سخت رو انتخاب کردی...!
حالا بیخیال دیگه مهم نیست!
چون این نامه رو نوشتم که بهت بگم امروز از خواب بلند شدم و دیدم که تو مُردی!
تو درون من مُرده بودی،
درست بعد از اینکه به بزرگترین آرزوت رسیده بودی!
تو با سمج بودنت و تلاش برای جنگیدن برای کسی که ارزش نداشت همون یک ذره احساست رو به باد داده بودی..!
البته من همیشه از این کار احمقانه ات به عنوان بزرگترین شجاعتت یاد خواهم کرد!
تو بهش گفتی که دوستش داری،
تو حسش کردی و بعد برای همیشه از دستش دادی،
فکر کنم همونجا بود که مُردی!
من خوش حالم که تو در اوج خوشی مُردی،
فکر نمیکنم دوست داشته باشی جور دیگه ای بمیری!
و حالا من به جای تو ادامه میدم و به همه از خوبیات میگم،
از بی وقفه جنگیدن برای نگه داشتن قلب و احساست،
از باخت هایی که هر دفعه باعث شد بیشتر بجنگی!
و این رو همیشه یادم میمونه که عشق یه قاتل دوست داشتنیه!!
"من عزیز"
میدونم شاید دیگه نتونی این نامه رو بخونی،
اما من نوشتم چون امیدوارم روزی کسی بتونه تو رو درون من زنده کنه!
چون فکر نکنم کسی حقش باشه اینجور بی عشق بمیره!!
"من عزیز"
من متأسفم..
خوب بخوابی برای همیشه!