تجربه جدایی یک تجربه منحصر به فرد در جهان است یک بار ممک

تجربه جدایی یک تجربه منحصر به فرد در جهان است. یک بار ممکن است برای آدمی به وجود بیاید و همان یک بار برای همه عمر تو بس است. این جمله من فقط به معنای میزان رنجی که آدمی ممکن است تحمل کند نیست. آن هم هست ولی من معنایی دیگر در ذهنم دارد. من فکر می‌کنم آدمیزاد بعد از جدایی، دیگر آن آدم قبل از جدایی نیست.
.
جدایی یک ترسی دارد که نباید ریخته شود. اگر ترست از جدایی بریزد، آدمی دیگر خواهی شد. آدمی که دیگر از جدایی نمی‌ترسد، از هیچ چیز در این جهان نمی‌ترسد. آدمی که یک بار مزه جدا شدن را لمس کرده، آدم خطرناکی است. آدمی که رویین تن است و دیگر هیچ تیری روی او اثر نمی‌کند.
.
چرا؟ چون یک روز چشمت را باز می‌کنی و می‌بینی دروغ بود هر چه می‌گفتی "من بدون تو می‌میرم". می‌بینی عاشقانه‌ترین جمله‌ات که تو از ته دلت می‌گفتی راست نبود. می‌بینی تو می‌‌گفتی "نفس منی" و حالا نفست رفته و هنوز نفس می‌کشی.
.
مهم نیست که با چه زحمتی از جدایی رهایی پیدا کردی. مهم این است که زنده ماندی. مهیب‌ترین واقعیت جهان، زنده ماندن بعد از جدایی است. چشم باز کردن به روی اتاقی است که دیگر او در آن نیست. همان اویی که می‌گفتی، دنیا بدون او زندان است. همان اویی که همه چیزت بود ولی بعد اینکه رفت می‌فهمی نه. واقعا نبود.
.
کاش هیچ وقت با واقعیت روبرو نشوید. کاش تا آخرش بگویید بدون تو می‌میرم و به پایش بمیرید‌. کاش نفهمید بدون او هم می‌شود زندگی کرد. کاش دنیا هیچ وقت برایتان این قدر واقعی نشود.
.