آرزوتنها آرزویمان پسر بودن بود تا ما با دوچرخه به مدرس

آرزو...تنها آرزویمان پسر بودن بود تا ما با دوچرخه به مدرسه برویم تا حق داشته باشیم بخندیم!بخندیم با صدای بلند بدویم و بازی کنیم بی آنکه مانتوی بلندمان در دست و پایمان بپیچد و زمین بخوریم.تا حق داشته باشیم کفش سفید لباس های رنگی به تن کنیم تا حق داشته باشیم کودکی کنیم ما بزرگ شدیم خیلی زود بزرگ شدیم زودتر از آنکه وقتش باشدترس. گناه. آتش ابلیس. هر چه زنانگی ما زشت تر مردانگی مردها جذاب تر. ما دختران زنانگیهای ممنوعه ایم ما وزن حجاب را خوب میفهمیم.ما کف زدن های دو انگشتی را خوب یادمان هست.اسطوره ی ما اوشین سانسور شده ی زحمتکش و هانیکویی که همیشه از پدرش کوجیرو میترسید کم کم گوگوش و هایده و ویدیو و ما هنوز منتظر بودیم "صاعقه ای" بزند و خشکشان کند! اما خیلی زود فهمیدیم صاعقه زنانگی ما را خشک کرده وقتی تو ماشین عروس نشستیم در حالی که هنوز گمان میکردیم فقط باید غذاهای خوشمزه بپزیم و خانه را تمیز کنیم و از کودکانی که "خدا" در شکممان بار میزند نگهداری کنیم و دیگر هیچ. صاعقه خشکمان کرد.ما زن هایی بودیم که به ما آموختند چگونه شکم مردانمان را سیر کنیم کسی نگفت چشمانشان هم گرسنه است ما باختیم روزهای عاشقیمان را باختیم طراوت و جوانیمان را باختیم ما نسل زنان خسته ایم خسته از تکلیفهایی که روی دوشمان سنگینی میکند خسته از محارمی که هرگز محرم رازهای دلمان نشدند خسته از ترسهایی که با ما زاده شدند در ما ریشه دواندند در باورمان جوانه زدند و آنقدر شاخ و برگ گرفتند که سایه شان تمام زنانگیمان را پوشاند ما خسته ایم و با تمام خستگیمان حالا در آستانه چهل سالگی به دنبال شعله ی خاموش زنانگیهایی میگردیم شعله ای که کم آوردیمشان و حال دماغ عمل میکنیم ایمپلنت میکاریم پروتز میکنیم کلاس رقص میرویم تا با داف های توی خیابان و خواننده های ماهواره رقابت کنیم تا شوهرمان را نگیرند از ما با سلاح زنانگی سلاح زنانگیهایی که کم آوردیمشان.و هنوز گیجم که چطور هم آشپز خوبی باشیم هم خانه دار خوبی هم مادر نمونه هم کمک خرج زندگی برای چرخ زندگی.