مزه ی عشق به این خوف و رجاهاست رفیق

مزه ی عشق به این خوف و رجاهاست رفیق
عشق سرگرمی اش آزار و تسلاست رفیق

قیمت یک شب از آن چشم ، غزل نوشیدن
سال ها بیت به بیت آه و تمناست رفیق

نشدم راهی ات ای عشق که سیراب شوم
تشنگی ناب ترین لذت دنیاست رفیق

بارها تا لب این چشمه دویده است دلم
این سرابی است که از دور گواراست رفیق

اسم آن روز که نامیده ای اش روز وصال
در لغتنامه ی من "روز مبادا" ست رفیق

"نیست در شهر عزیزی که دل از ما ببرد"
بنشین شعر بخوان! دور جوان هاست رفیق