•|ما گم شدیم|•

•|ما گم شدیم|•
از سرزمین
آفتاب گردان های وحشی
تا بلندای شهر یخ زده تهران.
از عشق می نویسم
و کلمات جوانه می زنند‌.
از امید می نویسم و ابرها می بارند.
چه میجویی ؟
هر آنچه در جستن آنی
اینجاست.
لبخندهای رو به فردا را چیدیم
تا سرمایه
گذشته هایمان شوند.
بیخیال
نسبت به اینکه
گذشته را از
دست داده ایم.
آینده هایمان را تباه کردیم
و سرمایه جمع کردیم
برای این آینده که نخواهد آمد‌.
جوانی خود را
اتلاف کردیم تا
آینده را بسازیم ،
چه شد آن جوانی؟
چه شد آن شور؟
چه شد آن شعر های عاشقانه؟
کجا رفتند عشق های جوانی؟
لب پرتگاه به
امید پرواز راه رفتن.
تا ته دریا دنبال
کوسه ها جستن.
با بوی دفتر نو تا
آسمان ها رفتن.
از دشت ها
گل لاله چیدن.
دفاع از
میهن ، وطن ،خاک.
خوردن
ساندویچ کثیف در بازار.
راهی بیمارستان شدن هایی
با آزار.
کجا رفتید
ای روزهای جوانی‌.
برگردید ما را
با خود ببرید
ما گم شدیم!!