حسینم یا حسین

حسینم یا حسین

کاروان آمد و زهراست عزادار حسین

دل غَمین ، زینب کبری ست عزادار حسین

کاروان اُسَرا می رسد از شام بلا

کربلا کعبه ی دلهاست عزادار حسین

حسینم یاحسین

کاروانی که چهل منزلش آزار رسید

رنجها بر سر هر کوچه و بازار رسید

غم به همراهی شان از در و دیوار رسید

باشد این قافله پیداست عزادار حسین

حسینم یا حسین

آمده قافله ی غم سَرِ قبر شُهــــدا

تا دهد شرح ِ اسیری عزیزان خــدا

شمع قبر شهــدا تا که شود اشک عزا

شاهد حادثه تنهاست عزادار حسین

حسینم یا حسین

بر سر قبر حســین آمده با عشق و امید

عمه و مادر و هم خواهر و هم دُختِ شهـید

رفته با موی سیاه ، آمده با موی سپید

روضه خانی که سراپاست عزادار حسـین

حسینم یا حسین

آنکه پُر خون تَنِ صد چاک ِ برادر دیده

چند گُـلبوسه از آن حنجر بی سَر چیده

زیرِ گِل بِنگَرَد اکنون که گُـلش خوابیده

گوید ای همسفر اینجاست عزادار حسین

حســـــینم یــا حـســــیـن