حضرت ابراهیم (علیه السلام) مهمان نواز و مهمان دوست بود، ر

حضرت ابراهیم (علیه السلام) مهمان نواز و مهمان دوست بود، روزی یک نفر مجوسی در مسیر راه خود، به خانه ابراهیم آمد تا مهمان او شود. ابراهیم به او فرمود: اگر تو قبول اسلام کنی ((یعنی دین حنیف مرا بپذیری)) تو را می پذیرم وگرنه تو را مهمان نخواهم کرد، مجوسی از آنجا رفت. خداوند به ابراهیم (علیه السلام) وحی کرد: ای ابراهیم تو به مجوسی گفتی اگر قبول اسلام نکنی حق نداری مهمان من شوی، و از غذای من بخوری، در حالی که هفتاد سال است او کافر می باشد و ما به او روزی و غذا می دهیم، اگر تو یک شب به او غذا می دادی چه می شد؟ ابراهیم (علیه السلام) از کرده خود پشیمان شد و به دنبال مجوسی حرکت کرد و پس از جستجو، او را یافت و با کمال احترام او را مهمان خود نمود. مجوسی راز جریان را از ابراهیم پرسید، ابراهیم (علیه السلام) موضوع وحی خدا را برای او بازگو کرد. مجوسی گفت: آیا براستی خداوند به من این گونه لطف می نماید؟ حال که چنین است اسلام را به من عرضه کن تا آن را بپذیرم، او به این ترتیب قبول اسلام کرد.