باید سکوت کنم چندیست تمرین می کنم / من می توانم ،می شود آ

باید سکوت کنم چندیست تمرین می کنم / من می توانم ،می شود آرام تلقین می کنم / با صداهات ؛ عکسهایت تا صبح صحبت می کنم / با آن اتاق خویش را بیهوده تزیین می کنم / سخت است اما می شود در نقش یک عاقل روم / شب نه دعایت می کنم نه صبح نفرین می کنم / حالم نه اصلا خوب نیست تا بعد بهتر می شود / فکری برای این دل تنهای غمگین می کنم / من می پذیرم رفته ای و برنمی گردی ؛ رفته ام برنمی گردم، همین / خود را برای درک این، صد بار تحسین می کنم
از جنب وجوش افتاده ام دیگر نمی گویم به خود / وقتی عروسی می کند، این می کنم آن می کنم / خوابم نمی آید ولی از ترس بیداری به زور / با لطف قرص قد نقل یک خواب رنگین می کنم / این درد زرد بی کسی بر شانه جا خوش کرده است / از روی عادت عشق و دوستی با بار سنگین می کنم / هر چه دعا کردم نشد شاید کسی آمین نگفت / حالا تقاضای دلی سرشار از آمین می کنم / نه اسب،نه باران،نه عشق،تنهاییم و این دائمیست / اسب حقیقت را خودم با این نشان زین می کنم / یا می برم ، یا باز هم نقش شکستی تلخ را / در خاطرات تلخ خود با رنج آذین می کنم / حالا نه تو مال منی،نه خواستی سهمت شوم / این مشکل من بود و هست در عشق گلچین می کنم / کم کم ز یادم می روی این روزگار و رسم اوست / این جمله را با تلخی اش صد بار تضمین می کنم

/ سعید