نبینم که ارزوهایت بر باد رفته باشد مادرم

نبینم که ارزوهایت بر باد رفته باشد مادرم
نبینم که اشک مهمان چشمانت باشد مادرم
نشاید که اندوه مهمان دلت باشد
نباید که غم در اغوشت بگیرد مادرم
ولی چه بگویم
که انسان است و دنیایی از غم
گویی ما را ساخته اند برای غم خوردن
میترسم از انروزی که بی غم دق کنیم