سرد شده ام بی روح شبیه ترس جنگل از لبخند برّنده ی تبر که خفقـانش تمام درختان را بی هویت میکرد از پـــا در آمــدم ماننـد درختی که ریشه نـدارد!]
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.