"دختر"دار که شدم…

"دختر"دار که شدم…
اگه عاشق شد.حتی اگه بدونم عشقش بدبختش میکنه میزارم بهش برسه.میزارم باهاش خاطره بسازه.
حتی اگه خسته بشه و کارش به طلاق برسه…
بزار طلاق بگیره و برگرده پیش خودم.
مهر طلاقی که روی پیشونیش میخوره شرف داره تا یه عمر با کسی زندگی کنه و حسرت گرفتن دستای عشقش توی دلش بمونه.
تنها و باگریه خوابیدنش و بدبخت شدنش خییییلی بهتره از یه عمر خوابیدن کنار مردی که دخترم هرروز صبح توی چشماش دنبال عشقش میگرده.
گریه های بعد از طلاق دخترم شرف داره به گریه هاش بعداز عشق بازی با مردی که فقط اسمش توی شناسنامش هست…
اگه دختر دار شدم حتما تلاش میکنم به عشقش برسه :)