اگر به جای گفتن

اگر به جای گفتن
«دیوار موش دارد و موش گوش دارد»،
بگوییم «عالم محضر خداست»،
نسلی از ما تربیت خواهد شد که به جای مراقبتِ مردم، ”مراقبت خدا“ را در نظر دارد.
قصـه از جایی تلخ شد که در گوش یک دیگر با عصبانیت خواندیم:
بچه را ول کردی به امان خدا؟
ماشین را ول کردی به امان خدا؟
خانه را ول کردی به امان خدا؟

و این گونه "امان خدا" شد مظهر ناامنی،
با این که می دانیم امن ترین جای عالم امان خداست . . . . .