آنکه رُخسار تو را این همه زیبا می کرد

آنکه رُخسار تو را این همه زیبا می‌کرد

کاش از روزِ ازل، فکرِ دلِ ما می‌کرد

آنکه می‌داد تو را حُسن و نمی‌داد وفا

کاشکی، فکرِ منِ عاشقِ شیدا می‌کرد

یا نمی‌داد تو را این همه بیدادگری

یا مرا در غمِ عشقِ تو، شکیبا می‌کرد

کاش می‌بود به فکر دلِ دیوانه‌ی ما

آنکه خلقِ پری از، آدم و حوا می‌کرد