جایی که گل وگیاه گسترده بساط*

جایی که گل وگیاه گسترده بساط*
خوش باش ومده زدست دامان نشاط*
بیهوده مخور غصه که تا چشم زنی*
باید که سفرکنی از این کهنه رباط*