قلب آدمها چیزی نیست که بشود تکه تکه اش کرد و هر تکه اش را

قلب آدمها چیزی نیست که بشود تکه تکه اش کرد و هر تکه اش را داد دست کسی،
قلب آدم تنش نیست که دوام بیاورد هر روز پیش یکی...
قلب که دوست نداشته باشد، پس میزند
حتی نمیگذارد در آغوشش بگیری،
حتی نمیگذارد لبهایت به خنده باز شود...
قلب نمیتواند دست یکی را بگیرد و رویایش دست‌های دیگری باشد...
قلبِ آدمها وفادار است؛
وفادار است که حتی وقتی نباشد و نباشی هم، برای تپیدن فقط یک بهانه دارد.
قلب تنهایی نمیفهمد،
قلب برای پر کردن تنهایی هایش خودش را به زور در آغوش و زندگی کسی جا نمیکند...
برعکس تن ها،
قلب ها هنوز راضی نشده اند
که تکه تکه شوند و هر تکه شان دست یکی بماند.
همین وفاداری قلب بوده که عشق را زنده نگه داشته...
حواستان باشد؛
تکه کردن و تقسیم کردنش
مثل هر روز و هر ساعت، طعم آغوشی تازه چشیدن، باب نشود!
قلب که دست چند نفر باشد
عشق برای همیشه،
جان میدهد...