شب ، آغازِ درد نیست !

شب ، آغازِ درد نیست !
درد ، دقیقا جایی شروع می شود ؛ که بعضی آدم هایِ رفته را هر ثانیه در ذهنت تکرار می کنی ...
تا صبح همپایِ بی قراری ات بیدار می مانی و خاطراتِ لامذهبت را شماتت می کنی ...
درد تویی !
تویی که ساده دل می بندی ،
تویی که "فراموش کردن" بلد نیستی !