گل روئیده در آتش بمیرانم

گل روئیده در آتش بمیرانم
مرا با عشق سوزانت بسوزانم
مرا خاکسترم کن
سپس خاکسترم را در درون رود انداز
سفر ها می کنم با آب
خطر در جان می اندازم
دلم را می زنم دریا
پر از رویا ، پر از فردا
سپس با نور خورشیدم هم آوازم
نگاهم کن ببین در شوق پروازم
سفرها می کنم با باد
شبیه ابر باران زاد
تو را می یابمت ؟ فریاد
فدای لحظه های ناب احساسم
که جز زیبایی لبخند تو
چیزی درون ذهن من نیست
گل روئیده در رویای فروردین
در آغوشت بغل کن باز
تمام دلخوشی ها را
و از زلفان زیبایت
تمام خوشه های ناب آویزان کن
من آن شبنم
من آن باران
من آن آرام نا آرام
بگیرانم
من آن افتاده در پایم
بنوشانم
به آن زیبایی بی حد چشمانت
به آن زلف پریشانت
به آن لبخند مالیده به سیمایت
لبانت را پر از من کن
پر از حس قشنگ دوستت دارم...❤