از آن زمان که آمدی همیشه مستم و خراب

از آن زمان که آمدی همیشه مستم و خراب
برای پرسه در تنت مُدام کرده‌ام شتاب
خزیده‌ام کنارِ تو ببر مرا به اوج ها
که در رکابِ عشقِ تو پر از سوالم و جواب
چه حرف‌ها نگفته‌ام،چه حرف‌ها نگفته‌ای
بیا که واژه واژه‌ات کند مرا پر التهاب
نوازشم کن ای طبیب ِ پیکر ِ شکسته‌ام
ببوس بی هوا مرا که بوسه می‌دهد ثواب
نگاه کن به چشمِ من،شکوهِ عشق را ببین
که مستم از نگاه تو، به مستی ِ شرابِ ناب
شب است و باز عکسِ تو انیس و همدمم شده
وَ من که تشنه‌ی تواًم میان ِ چشمه ی سراب
ای عشقِ جاودانه‌ام،فرشته‌ی زمینی‌ام
بیا و ذوب کن مرا،بده لبِ مرا شراب