محبت زاییده توحید و عدالت است
محبت زاییده توحید و عدالت است
محبت زاییده توحید و عدالت است. اگر توحید ناب بود وعدالت مستقر شد، حتماً محبت هم می‌آید و وقتی محبت آمد، آبادانی، عزت، شجاعت و غیرت و همه چیز خواهد آمد.
همه کسانی که خودشان را فدای تعالی جامعه کرده‌اند، سراسر وجودشان عشق به انسان‌ها بوده و در رأس آنها پیامبر عزیز اسلام، حضرت محمد مصطفی(ص) است.
هر حرکت و عملی که برآمده از محبت باشد، ماندگار و اثرگذار خواهد شد. شما کشور یا شهری را در نظر بگیرید که مردم آن در حد اعلی همدیگر را دوست داشته باشند، الان در ذهن‌تان تصور کنید، اگر چنین شرایطی پیش بیاید، آیا در آن شهر یا کشور تبعیض، ظلم، بزهکاری و گناهی اتفاق می‌افتد و فقری پیدا می‌شود؟ همه اینها زاییده خالی شدنِ دل‌ها از محبت است.
اگر محبت در دل‌ها باشد، چه کسی حاضر است به همشهری‌اش اجحاف کند؟ چه کسی حاضر است به قیمت فقر سایرین، خودش برخوردار بشود؟ چه کسی حاضر است تحمل کند که در شهر و کشورش کسی گرسنه یا نیازمند است و او برخوردار است؟ نمی‌تواند تحمل کند. محال است. چه کسی حاضر است قوانین را علیه جامعه و به نفع خودش بشکند؟ محال است. آیا کسی در تاریخ مادری را دیده است که قوانین را علیه فرزندش و به نفع خودش بشکند؟ محال است. کسی در تاریخ مادری را دیده است که خودش در رفاه و لذت و فرزندش در گرفتاری و فقر باشد؟ محال است. برای اینکه مادر عاشق فرزند است و اصلاً از همه وجودش برای این فرزند می‌گذرد.
اگر رابطه آحاد جامعه بر اساس محبت باشد، فقر، ظلم، تحقیر، فاصله طبقاتی، دروغ، فریبکاری، تزویر، ثروت‌های انباشته و فقرِ جگرخراش نخواهد بود.
ما برای اینکه به خدا و اوج کمال انسانی برسیم، خلق شدیم. من می‌خواهم معیاری به شما ارائه کنم تا هر کس خودش را بسنجد که چقدر در مسیر کمال صعود کرده است. این معیار یک کلمه بیشتر نیست: عشق و محبت به انسان‌ها و خوبی‌ها. این خط‌کشی است که می‌تواند در جیب آدم باشد تا هر کس خودش را دائماً اندازه بگیرد. آنقدر به خدا نزدیک شده‌ای که نسبت به بندگان خدا رحیم، مهربان و با محبتی. آنقدر کمال پیدا کرده‌ای که نسبت به مردمان و بندگان خدا محبت داری.
۹ مرداد ۱۳۹۰ / سخنرانی در مراسم ثبت جهانی بازار تبریز
#احمدی_نژاد
#محبت
#تبریز
#انسان
#Ahmadinejad
محبت زاییده توحید و عدالت است. اگر توحید ناب بود وعدالت مستقر شد، حتماً محبت هم می‌آید و وقتی محبت آمد، آبادانی، عزت، شجاعت و غیرت و همه چیز خواهد آمد.
همه کسانی که خودشان را فدای تعالی جامعه کرده‌اند، سراسر وجودشان عشق به انسان‌ها بوده و در رأس آنها پیامبر عزیز اسلام، حضرت محمد مصطفی(ص) است.
هر حرکت و عملی که برآمده از محبت باشد، ماندگار و اثرگذار خواهد شد. شما کشور یا شهری را در نظر بگیرید که مردم آن در حد اعلی همدیگر را دوست داشته باشند، الان در ذهن‌تان تصور کنید، اگر چنین شرایطی پیش بیاید، آیا در آن شهر یا کشور تبعیض، ظلم، بزهکاری و گناهی اتفاق می‌افتد و فقری پیدا می‌شود؟ همه اینها زاییده خالی شدنِ دل‌ها از محبت است.
اگر محبت در دل‌ها باشد، چه کسی حاضر است به همشهری‌اش اجحاف کند؟ چه کسی حاضر است به قیمت فقر سایرین، خودش برخوردار بشود؟ چه کسی حاضر است تحمل کند که در شهر و کشورش کسی گرسنه یا نیازمند است و او برخوردار است؟ نمی‌تواند تحمل کند. محال است. چه کسی حاضر است قوانین را علیه جامعه و به نفع خودش بشکند؟ محال است. آیا کسی در تاریخ مادری را دیده است که قوانین را علیه فرزندش و به نفع خودش بشکند؟ محال است. کسی در تاریخ مادری را دیده است که خودش در رفاه و لذت و فرزندش در گرفتاری و فقر باشد؟ محال است. برای اینکه مادر عاشق فرزند است و اصلاً از همه وجودش برای این فرزند می‌گذرد.
اگر رابطه آحاد جامعه بر اساس محبت باشد، فقر، ظلم، تحقیر، فاصله طبقاتی، دروغ، فریبکاری، تزویر، ثروت‌های انباشته و فقرِ جگرخراش نخواهد بود.
ما برای اینکه به خدا و اوج کمال انسانی برسیم، خلق شدیم. من می‌خواهم معیاری به شما ارائه کنم تا هر کس خودش را بسنجد که چقدر در مسیر کمال صعود کرده است. این معیار یک کلمه بیشتر نیست: عشق و محبت به انسان‌ها و خوبی‌ها. این خط‌کشی است که می‌تواند در جیب آدم باشد تا هر کس خودش را دائماً اندازه بگیرد. آنقدر به خدا نزدیک شده‌ای که نسبت به بندگان خدا رحیم، مهربان و با محبتی. آنقدر کمال پیدا کرده‌ای که نسبت به مردمان و بندگان خدا محبت داری.
۹ مرداد ۱۳۹۰ / سخنرانی در مراسم ثبت جهانی بازار تبریز
#احمدی_نژاد
#محبت
#تبریز
#انسان
#Ahmadinejad
۶۵۴
۲۵ مرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.