برایِ من این ساعت ها جورِ خاصی می گذرند

برایِ من این ساعت‌ها جورِ خاصی‌ می گذرند
نمی‌دانی
هیچکس نمی‌داند
پشت نبودن‌های تو
زمان چه بی‌رحمانه نبضش میزند
تیک
تیک
تیک
نیست
نیست
نیست

بعد از تو
هیچ چیز آنقدر تکان دهنده نیست
که حالی‌‌ام شود
تو هرگز نبوده ای

تمرینِ تحملی کشنده است
نیتِ فراموش کردن
هزار بار تکرار می کنم
نبود
نبود
نبود
باز یک نفر در درونم لج می‌کند
و دلش می‌خواهد که تو بوده باشی‌

خدااای من !!!!
حتی نوشتنش هم غمگین ترم می‌کند
تو ... دیگر ... نیستی