تا که بودیم نبودیم کسی کشت مارا غم بی همنفسی تا که رفتیم همه یار شدن خفته ایم و همه بیدار شدن قدر اینهبدانم چو هست نه در ان وقت که اقبال شکست
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.