حیف از تو که گل باشی و من خار تو باشم/بگذار که از دور گرف

حیف از تو که گل باشی و من خار تو باشم/بگذار که از دور گرفتار تو باشم/
من مایه ندارم که خریدار تو باشم/باشد که گدای سر بازار تو باشم/گر راه ندارم به حریمت نظری کن/تا معتکف سایه ی دیوار تو باشم/با آنکه تورا عاشقم از خود نپسندم/تو یار به من باشی و من عار تو باشم/دستی که به جز دامن لطف تو نگیرم/چشمی که فقط طالب دیدار تو باشم/زخم به جگر زن که دوایی نپذیرد/دردی به دلم بخش که بیمار تو باشم/از همچو تویی پاک تر از گل همه حیف است/تا همچو منی عبد خطاکار تو باشم/سوزم به درون ریز که پیوسته بسوزم / خوابم ببر ازدیده که بیدار تو باشم/ آن رتبه ندارم که نهی پای به چشمم/ بگذار که خاک ره زوار تو باشم/من میثمم و چوبه دارم به سر دوش/بگذار که دلباخته دار تو باشم/