پاییز که می شود؛

پاییز که می‌شود؛
حواستان به آدم‌های زندگیِ‌تان باشد...
کمی بهانه‌گیر می‌شوند،
حساس می‌شوند،
"توجه" می‌خواهند!
دستِ خودشان که نیست،
این خاصیتِ پاییز است؛
آدم‌ها را از همیشه عاشق‌تر می‌کند...
مگر می‌شود پاییز باشد
و دلت هوای قربان صدقه‌های از تهِ دلِ کسی را نکند؟!
مگر می‌شود پاییز باشد و دلت هوس نکند، عاشق باشی؟!
که عاشقت باشند؟!
باد باشد، باران باشد
و یک خیابان پر از برگ های خشک و نارنجی...
تو باشی و تو، تو باشی و او... فرقی ندارد! قدم زدن
در بساطِ دلبرانه‌ی پاییز، همه جوره می‌چسبد...