چشمانی که بر اثر نافرمانی و گناهان نابینا گشته است!
برادران یوسف برای خرید آذوقه به مصر آمدند و به بارگاه یوسف (علیه السّلام) وارد شدند. وی در نخستین نگاه و گفت و گو، آنان را شناخت، ولی آنان یوسف (علیه‌السّلام) را نشناختند.
آنان بی آن که به هویت یوسف پی برند، با وی سخن گفتند و داد و ستد کردند: «فدخلوا علیه فعرفهم و هم له منکرون؛ (برادران یوسف) بر او وارد شدند. او، آنان را شناخت، ولی آنان او را نشناختند».
یوسف زهرا (علیه السّلام) نیز در میان مردم حضور دارد. در کنار آنان راه می رود و بر فرش های آنان پا می نهد و... ، ولی مردم، او را نمی شناسند.
برخی بر این باورند که غیبت امام عصر (عجّل الله فرجه الشریف) به این معناست که آن حضرت، در آسمان ها یا عوالم دیگری زندگی می کنند. بنابراین، حضرت مهدی (عجّل الله فرجه الشریف) از دیدگان همه انسان ها پنهان هستند و شخصی، ایشان را نمی بیند.
امّا حقیقت، این است که تصویر یاد شده، خطا و به دور از واقعیت است. او در میان مردم رفت و آمد می کند و در کوچه و بازارها قدم می گذارد. مردم، آن حضرت را می بینند، گرچه او را نمی شناسند.
امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود:
صاحب این امر (امام مهدی (عجّل الله فرجه الشریف)) به برخی از پیامبران، شباهت هایی دارد... امّا شباهت او به یوسف، در پرده بودن اوست؛ یعنی خداوند بین او و مردم حجابی می نهد که او را می بینند، ولی نمی شناسند».
نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبة، ص۲۰۷
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
قائم (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) در پیکار خود با چنان چیزی رو به رو خواهد شد که رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) با آن رو به رو نگردید. همانا رسول خدا در حالی به سوی مردم آمد که آنان، بت های سنگی و چوب های تراشیده را می پرستیدند. ولی قائم (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) چنان است که مدعیان دروغی دینداری بر او می شورند و کتاب خدا را بر ضدّ او تاویل می کنند. آن گاه به استناد همان تاویل، با او به جنگ بر می خیزند.» و در این میان، برخی بیگانگان هستند که از دیدنش خشنود می شوند و با فطرت های پاکشان به سوی او می روند و به او می پیوندند.
نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبة، ص۲۰۷.
امام صادق (علیه‌السّلام) می فرمایند:
چون قائم (عجّل الله فرجه الشریف) قیام کند، خیلی افرادی که خود را اهل این امر می پنداشته اند، از این امر بیرون می روند. در مقابل، افرادی مانند خورشید پرستان و ماه پرستان، به آن می پیوندند.
نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبة، ص۳۱۷.
در دعای عصر غیبت که از ناحیه مقدسه رسیده است، چنین می‌خوانیم: «... ولا تنسنا ذکره و انتظاره و الایمان به قوه الیقین فی ظهوره و الدعاء له و الصلاه علیه؛
(خدایا) یاد او، انتظارش، ایمان به او، باور شدید به ظهور او، دعا برای او و توجه به او را در ما به فراموشی مسپار!»
مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۸۸.
هر چند وی از این غربت و فراق، غمگین و دل خسته است، اما لب فرو بسته و برای آمدن مردم به سوی خویش، هم چنان چشم به راه نشسته است؛ زیرا راهی جز این نیست.
سنت الهی جز این است که باید مردم خود ظهور ایشان را بخواهند و در راه او و زمینه سازی ظهور حکومت مهدوی به طور جدی و عملی گام نهند."بدون شک حکومت مهدوی فرسنگ ها از حکومت ۴۰ ساله پر خیانت اسمآ اسلامی ما فاصله دارد."
آیا افراد به واقع مهدوی هستند که او را از این انتظار به در آوردند؟؟؟؟؟؟؟
در این میان، شیعیان یعقوب گونه ای نیز هستند که دل هایشان، از عطر محبت او سرشار است و خود را برای سیراب شدن از چشمه سار حضورش کاملاً آماده کرده اند، امّا افسوس که این دسته نیز باید در غم فراق بسوزند؛ زیرا برای آمدن او، باید همه آماده باشند!
او تنها شخصی است که می تواند نیازهای بشر را برآورده سازد و آن ها را در همه ابعاد به کمال برساند. تا این باور در انسان ها شکل نگیرد، او ظهور نخواهد کرد!
آنان بی آن که به هویت یوسف پی برند، با وی سخن گفتند و داد و ستد کردند: «فدخلوا علیه فعرفهم و هم له منکرون؛ (برادران یوسف) بر او وارد شدند. او، آنان را شناخت، ولی آنان او را نشناختند».
یوسف زهرا (علیه السّلام) نیز در میان مردم حضور دارد. در کنار آنان راه می رود و بر فرش های آنان پا می نهد و... ، ولی مردم، او را نمی شناسند.
برخی بر این باورند که غیبت امام عصر (عجّل الله فرجه الشریف) به این معناست که آن حضرت، در آسمان ها یا عوالم دیگری زندگی می کنند. بنابراین، حضرت مهدی (عجّل الله فرجه الشریف) از دیدگان همه انسان ها پنهان هستند و شخصی، ایشان را نمی بیند.
امّا حقیقت، این است که تصویر یاد شده، خطا و به دور از واقعیت است. او در میان مردم رفت و آمد می کند و در کوچه و بازارها قدم می گذارد. مردم، آن حضرت را می بینند، گرچه او را نمی شناسند.
امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود:
صاحب این امر (امام مهدی (عجّل الله فرجه الشریف)) به برخی از پیامبران، شباهت هایی دارد... امّا شباهت او به یوسف، در پرده بودن اوست؛ یعنی خداوند بین او و مردم حجابی می نهد که او را می بینند، ولی نمی شناسند».
نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبة، ص۲۰۷
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
قائم (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) در پیکار خود با چنان چیزی رو به رو خواهد شد که رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) با آن رو به رو نگردید. همانا رسول خدا در حالی به سوی مردم آمد که آنان، بت های سنگی و چوب های تراشیده را می پرستیدند. ولی قائم (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) چنان است که مدعیان دروغی دینداری بر او می شورند و کتاب خدا را بر ضدّ او تاویل می کنند. آن گاه به استناد همان تاویل، با او به جنگ بر می خیزند.» و در این میان، برخی بیگانگان هستند که از دیدنش خشنود می شوند و با فطرت های پاکشان به سوی او می روند و به او می پیوندند.
نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبة، ص۲۰۷.
امام صادق (علیه‌السّلام) می فرمایند:
چون قائم (عجّل الله فرجه الشریف) قیام کند، خیلی افرادی که خود را اهل این امر می پنداشته اند، از این امر بیرون می روند. در مقابل، افرادی مانند خورشید پرستان و ماه پرستان، به آن می پیوندند.
نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبة، ص۳۱۷.
در دعای عصر غیبت که از ناحیه مقدسه رسیده است، چنین می‌خوانیم: «... ولا تنسنا ذکره و انتظاره و الایمان به قوه الیقین فی ظهوره و الدعاء له و الصلاه علیه؛
(خدایا) یاد او، انتظارش، ایمان به او، باور شدید به ظهور او، دعا برای او و توجه به او را در ما به فراموشی مسپار!»
مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۸۸.
هر چند وی از این غربت و فراق، غمگین و دل خسته است، اما لب فرو بسته و برای آمدن مردم به سوی خویش، هم چنان چشم به راه نشسته است؛ زیرا راهی جز این نیست.
سنت الهی جز این است که باید مردم خود ظهور ایشان را بخواهند و در راه او و زمینه سازی ظهور حکومت مهدوی به طور جدی و عملی گام نهند."بدون شک حکومت مهدوی فرسنگ ها از حکومت ۴۰ ساله پر خیانت اسمآ اسلامی ما فاصله دارد."
آیا افراد به واقع مهدوی هستند که او را از این انتظار به در آوردند؟؟؟؟؟؟؟
در این میان، شیعیان یعقوب گونه ای نیز هستند که دل هایشان، از عطر محبت او سرشار است و خود را برای سیراب شدن از چشمه سار حضورش کاملاً آماده کرده اند، امّا افسوس که این دسته نیز باید در غم فراق بسوزند؛ زیرا برای آمدن او، باید همه آماده باشند!
او تنها شخصی است که می تواند نیازهای بشر را برآورده سازد و آن ها را در همه ابعاد به کمال برساند. تا این باور در انسان ها شکل نگیرد، او ظهور نخواهد کرد!
۴.۲k
۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.