گر به گلگشت چمن می روی از من یاد آر

گر به گلگشت چمن می روی از من یاد آر

زین گرفتار قفس ای گل گلشن یاد آر

زان که یک عمر به پاداش وفاداری برد

لاله حسرت ازین باغ به دامن یادآر

هر زمان برق نگاهت زند آتش به دلی

ای گل ناز ازین سوخته خرمن یادآر

چون هلالم سر شوریده به زانوی غم است

از شب تار من ای کوکب روشن یادآر

ای که بی لاله ی داغ تو بهارم نشکفت

گر به گلگشت چمن می روی از من یاد آر