مُبتـلآ

#مُبتـلآ
حقیقت از این قرار است که هیچکس پاییز را تنها نمی‌گذراند، کسی که حرف از تنهایی میزند نمیداند آنکس که نیست یادش ماندنی‌تر است حتی اگر نخواهد به اوی قصه‌اش فکر کند ناخوداگاه چیزی او را وادار می‌کند تا بیاندیشد به آنکه دیگر نیست اما یادش نامش مثل سایه دوش به دوش همراه می‌شود، دقیقاً همان لحظه که گمان میبرد با همه چیز کنار آمده تمام آن ثانیه‌ها از نو آغاز می‌شود.

خاطرات، گاهی دوستانی وفادار می‌شوند آنقدر که آدمی از یاد میبرد تمام پاییز را بی او قدم زده است، هیچکس پاییز را تنها نمی‌گذراند هرکس بهانه‌ای دارد برای فکر کردن به آنکه دیگر نیست..

#شخصی