این قبلا هم پست کرده بودم، و اونموقع نمیدونستم چی بنویسم،

این قبلا هم پست کرده بودم، و اونموقع نمیدونستم چی بنویسم، الان میدونم

و به یاد دارم که شخصی گفت:از من پرسیدند برای چه زنده هستی و من،برای زندگی تو را بهانه کردم. تو تمام این مدت بهانه ی من بودی....اما من بهانه تو نبودم،پس زمانی که بهانه ای برای زندگی ندارم،می نویسم و مینویسم و مینویسم،به این امید که روزی من بهانه ی تو باشم.....
-جمله ای از گمنامی که دل داد اما دلدارش دل دیگری در دست داشت.....

یا مینوشتم:
لعنت به تمام دوستت دارم هایی که نامحسوس بهت گفتم و تو هرگز نفهمیدی مقصود من چیست....