قایقی خواهم ساخت ،خواهم انداخت به آب

قایقی خواهم ساخت ،خواهم انداخت به آب
دور خواهم شد از این خاک غریب
که در آن هیچ کسی نیست
که در بیشهٔ عشق ،قهرمانان را بیدار کند

قایق از تور تهی و دل از آرزوی مروارید

همچنان خواهم راند
نه به آبی‌ها دل خواهم بست
نه به دریا_ پریانی که سر از آب بدر می‌آرند
و در آن تابش تنهایی ماهی گیران
می‌فشانند فسون از سر گیسوهاشان

همچنان خواهم راند
همچنان خواهم خواند:
«دور باید شد دور
مرد آن شهر اساطیر نداشت
زن آن شهر به سرشاری یک خوشه انگور نبود
هیچ آینه‌تالاری سرخوشی‌ها را تکرار نکرد
چاله آبی حتی مشعلی را ننمود
دور باید شد دور
شب سرودش را خواند
نوبت پنجره هاست»

همچنان خواهم خواند
همچنان خواهم راند

پشت دریا ها شهری است
که در آن پنجره‌ها رو به تجلی باز است
بام‌ها جای کبوترهایی است
که به فواره هوش بشری می‌نگرند
دست هر کودک ده ساله شهر شاخه معرفتی است
مردم شهر به یک چینه چنان می‌نگرند
که به یک شعله به یک خواب لطیف

خاک موسیقی احساس تو را می شنود
و صدای پر مرغان اساطیر می‌آید در باد

پشت دریاها شهری است
که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است
شاعران وارث آب و خرد و روشنی‌اند

پشت دریا ها شهری است!
قایقی باید ساخت ...

سهراب_سپهری

#اهنگ#موزیک #خاص #خسرو_شکیبایی #تنهایی #دلنوشته #عاشقانه #عشقولانه #عشق_جان #دلنویس #ستایش_قلب_سربی
#دلبرانه