بدون مخاطب

حیف که هیچ وقت نفهمیدی برام با بقیه فرق داری ... حیف که هیچ وقت نفهمیدی سفره دلمو فقط برای تو باز کردم نه همه .....
حیف که نفهمیدی برای تو شعر خوندم برای تو حرف زدم برای تو خندیدم و گریه کردم و برای تو .... همه وجودمو داشتم کم کم خرج میکردم ..
حیف که نفهمیدی اون شبا که با هم تلفنی حرف میزدیم دلم فقط برای تو اونجوری قنج میرفت . حیف که هیچ وقت نفهمیدی فقط مراقب تو بودم که غبار غم به دلت ننشینه ...
حیف که هیچ وقت نفهمیدی تو فقط به خلوت محبت من راه داشتی تو فقط راه خونه منو بلد بودی تو فقط حرفای دلمو میدونستی تو فقط روز و شب توی آغوش محبت من بودی تو فقط اشکهای منو دیده بودی
حیففففف که فکر کردی با همه مثل تو مهربونم و ....
چقدر حیف هایی که دیگه نمیخوام‌بگم...
الان از اون خواب خوش کم کم بیدار میشی و خودتو دوباره توی دنیای سیاه وسرد و تاریک آدمهای گرگ صفت میبینی . اونجا که من دیگه کنارت نیستم .خودتی و خودت . اونوقت معنای واقعی حیف شدن رو میفهمی ....
درسته که من برات ارزون بودم ولی هیچ وقت مفت نبودم ...