جهان كوچك من؛

جهان كوچك من؛
سلام
این نامه را درحالی مینویسم،
كه كوله بارم را بسته ام و
به زادگاه عاشق ترین شاعر سرزمینم سفر كرده ام
تورا میان شعرهایش جستجو کردم و
حالا نشانه ها مرا و
تنهایی‌ام را به اینجا کشانده…
تفال به نامت زده ام و مژده داد که :
یوسف گمگشته باز آید به کنعان،غم‌مخور
انگار که تمام عالم میدانند من،
نقطه به نقطه‌ی این جهان را میگردم،
تا جهان‌کوچکم را در دستانت بیابم
جهان کوچک من؛
کاش میشد شما را پیدا کنم و
و تمامی دنیا را هم‌قدم با شما به تماشا بنشینم
هر كجاى اين مرز و بوم را كه پا ميگذارم،
همه از تو ميپرسند و در چشمانم،
برقِ اميدِ بهم رسيدنمان را ميبينند
راستش را بخواهى،
حالِ هيچكداممان خوب نيست!
واژه ى "عشق" اين روزها،
براى آدمها كمرنگ و كمرنگ تر شده است
آدمها همين كه روزشان را شب كنند،
برايشان كافيست…
بيخبر از اينكه "عشق" ميتواند معجزه اى كند،
كه وابسته به هيچ اتفاقى نباشد!
هركجا قدم ميگذارم،
برايشان مينويسم؛
عاشق شويد،
در بهترين زمان ممكن…
عاشق شويد،
وقتى كه مطمئن شديد هيچ تعلق خاطرى به
آدمهايى كه آمدند و باورتان را خراب كردند و رفتند،
نداريد…
جهان كوچك من؛
چشمانم را ميبندم،
وصالت را نيت ميكنم،
و به حضرت حافظ تفأل ميزنم:
رسید مژده که ایّام غم نخواهد ماند
چنان نماند، چنین نیز هم نخواهد ماند.

#علي_قاضي_نظام