چنان پیدا شدی در من، که من در خاطرم گم شد

#چنان پیدا شدی در من، که من در خاطرم گم شد
#غمم با دیدن لبخند زیبایت تبسم شد
#قرارم را نسیمی از نگاهت سخت برهم زد
#دل دریایی ام باماه رویت پرتلاطم شد
اگرچه از تبار باد بودم تا تو را دیدم
خیالم، خاطرم، خاکم اسیر بوی گندم شد
تمام عمر درچشم سیاهت زل زدم آقا
سیاهی قسمت من شد، نگاهت سهم مردم شد
قرار این بود یک لحطه بمانم پیش تو آقا
زمان در بین موهای تو مثل کودکی گم شد