دوری فقط فاصله نيست . نه ، گاهی آن كه زانو به زانوی تو نش

دوری فقط فاصله نيست . نه ، گاهی آن كه زانو به زانوی تو نشسته دورترين خيال دنياست ...

گاهی آن كه همنفس توست و هم قفس تو، دور دور دور است ...

پيوند ، ربط چندانی به تنانگی ندارد...

همين كه دستهات در خيال لابلای موهاش غرق شود نزديكی است ...

همين كه كنارت باشد و شراره های شوق و خواستن داغت نكند دوری است ...

خواستن اما يک حرف از الفبای عشق است ...

يک حرف زشت ديگر از اين حروف رمزآلود نشدن است و انسان آونگ غمگينی است ، تنهامانده و گمشده ميان لبخند و بغض ...

باقی ، بقای خنده های رنگی دلبر ‌...

كه آيه ی تازه ی كتاب خلقت را پيامبری لال آواز ميخواند : اشهد ان آغوش تو امن است ...