تو خوش باش ای همه أبادی دنیا

تو خوش باش ای همه أبادی دنیا
که من با بوف های این جهان هم خانه ام
بگذر
مرا اینگونه ویرانه
مرا متروک می خواهی
جراحت های قلبت را به من بسپار
برو تا دشتِ خوش بارانِ هرچه شعرهای عاشقانه
شادی ات خوش باد
منم سازِ مراثیّ ِ سکوتِ صدهزاران ساله ی نیزارِ خشکِ خاطراتِ تلخ
منم بی لب نیی سرشار
مرا بر کهنه بادِ بی صدایی های خود بسپار


#پوریا_اشتری

@dastkhatcafe