چشم زخم

#چشم_زخم

چِشْم‌ْزَخْم آسیبی است که گمان می‌رود از اثر نگریستن برخی افراد، بر انسان‌ها یا موجودات دیگر وارد می‌شود. در قرآن به این کلمه تصریح نشده، اما بیشتر مفسران بر این باورند که آیه و ان یکاد درباره چشم‌زخم نازل شده است. در روایات، به واقعیت داشتن آن تصریح و راه‌هایی برای در امان ماندن از آن توصیه شده که خواندن معوذتین، سوره حمد، آیه الکرسی و آیه «و إن یکاد» از آن جمله است.



باور به چشم‌زخم در فرهنگ عامیانه نیز رایج است. ایرانیان شکستن تخم‌مرغ، دود کردن اسپند، آویزکردن زیورآلاتی که مشتمل بر حرز، تعویذ و چهار قل است و نیز مهره‌های خاصی را برای دفع آن مؤثر می‌دانند.




چشم‌زخم از باورهای پیروان ادیان پیش از اسلام نیز بوده است؛ گفته‌اند یهودیان ۹۹ درصد از مرگ‌ها را ناشی از چشم‌زخم می‌دانستند. اعراب در دوران جاهلیت، چشم‌زخم را منحصر در اثر چشم آدمی نمی‌دانستند و آن را نتیجه نگاه برخی حیوانات نیز می‌پنداشتند آنان برای در امان ماندن از چشم‌زخم، از تدابیر مختلفی استفاده می‌کردند. به عنوان نمونه، هنگامی که تعداد شتران کسی به ۱۰۰۰ می‌رسید، یک چشم بهترین شتر خود را کور می‌کردند.البته پیش از اعراب دو سنت سامی‌ و هندو آریایی‌ این باورها را داشتند.