دلتنگی شبیه یه درد پنهون لایه لایس تو جمعیت حرف میزنی

دلتنگی شبیهِ یه دردِ پنهونِ لایه لایس، تو جمعیت حرف میزنی و میخندی و به روزمرگیت میرسی اما نهایتا به محض اینکه تنها بشی، دستتو میگیری به اولین ستون و تکیه میدی بهش و چشماتو از درد فشار میدی، از درد خم میشی..
دلتنگی شبیهِ زخمیه که بُرشش روی انگشتات به یه سانتم نمیرسه، اما عمقش تا مغزِ استخونته..🙃🖤
‌ #موریم
#مرتضی_پورعلی_گنجی