زنی شوهرش مُرد برای اینکه خدمتی به شوهر کرده باشد

زنی شوهرش مُرد برای اینکه خدمتی به شوهر کرده باشد
شبهای جمعه غذایی تدارک می کرد
و به وسیله فرزند یتیم خود به خانه فقرا می فرستاد

طفل بیچاره با اینکه گرسنه بود ، غذا را از مادر می گرفت و به فقرا می رساند و خود با شکم گرسنه به خانه بر می گشت و می خوابید
تا اینکه شبی کاسه صبرش لبریز شد
و در راه غذا را خودش خورد و با شکم سیر به خانه برگشت و آسوده خوابید

آن شب زن شوهر خود را در خواب دید که به او می گفت:
تنها غذای امشب به من رسید .
زن از خواب بیدار شد و با کمال شگفتی از فرزندش پرسید شبهای جمعه گذشته و دیشب غذا را کجا می بردی و به کی می دادی ؟

من دیشب پدرت را خواب دیدم که می گفت تنها غذای دیشب به او رسیده است

طفل راستش را گفت که شبهای جمعه ی قبل غذا را به خانه فقرا می بردم ، ولی دیشب چون زیاد گرسنه بودم ، خودم خوردم و آسوده خوابیدم

زن دانست بهترین خدمت به شوهر این است که یتیم او را سیر نگهدارد...

و از اینجاست که در حدیث است
که صدقه صحیح نیست در حالی که خویشاوندان خودت محتاج و نیازمند باشند....!