بر مدارِ مردمک هایت جهان زیباتر است

بر مدارِ مردمک هایت جهان زیباتر است
با دو پلکِ مخملینت کهکشان زیباتر است

با چنین نقش و نگاری از کمال الملکِ عشق
رویِ زیبایِ تو از گُل، بی گمان زیباتر است

چشمِ تو زاینده رود و ابروات سی و سه پل
با چنین نقشِ جهانی اصفهان زیباتر است

تارِ مویِ مشکیِ افتاده بر پیشانی ات
از شبِ سنتوریِ مشکاتیان زیباتر است

رقص یعنی اوجِ زیبایی ولی بر شانه ات
رقصِ مویِ "بویِ جویِ مولیان" زیباتر است

صفحه صفحه خوانده اند از دلبری هایت به سوز
گرچه نازت ای الاهه با بنان زیباتر است

باغِ مرواریدی و گلبرگِ نازت از حریر
آبیِ پیراهنت از آسمان زیباتر است

بیخیالِ ابرِ تیره، روسری را پس بزن
ماهِ من در پیچ و تابِ گیسوان زیباتر است

مریمِ انجیر و انجیلی و با آهنگِ تو
زنگِ ناقوسِ کلیسا از اذان زیباتر است

در خیالم با منی و خش خشِ گامت غزل
با تو بینِ فصلها فصلِ خزان زیباتر است

عشق یعنی بیخیالِ غصه ها پیکی بریز
گاه مستی با همین یک استکان زیباتر است

گفتمت با "شور و مستی"... ، پاسخم دادی که نه!
با تغزل هایِ شهرادم جهان زیباتر است

شهراد میدری