ماه بانوی جزیره دلبری را بیخیال

ماه بانوی ِ جزیره دلبری را بیخیال
دامن ِ گلدار ِ رقص ِ بندری را بیخیال

من حواسم هست که دیوانه ات باشم مدام
مو پریشان تر نکن، یادآوری را بیخیال

می زنم پارو میان ِ موج های ِ نیلی ات
ناخدا آن بادبان ِ روسری را بیخیال

چشم الماس ِ زمرد پیکر ِ یاقوت لب
نقشه ی ِ گنجی خودت، نقش ِ پری را بیخیال

پیش باید رفت در دریای ِ مواج ِ تنت
نه نینداز آن پلاک ِ لنگری را بیخیال

تفرقه ایجاد خواهد کرد آخر این شکاف
خط ِ بین ِ سینه های ِ مرمری را بیخیال

دور ِ انگشت ِ تو می چرخم به هر سو خواستی
آن سکان ِ حلقه ی ِ انگشتری را بیخیال

شهراد میدری