شب را نوشیدهام

شب را نوشیده‌ام
و بر این شاخه‌های شکسته می‌گریم.

مرا تنها گذار
ای چشم تبدار سرگردان!
مرا با رنج بودن تنها گذار.
مگذار خواب وجودم را پرپر کنم.
مگذار از بالش تاریک تنهایی سر بردارم.
و به دامن بی تار و پود رؤیاها بیاویزم...
جهنم سرگردان!
مرا تنها گذار.

#سهراب_سپهری