گاهی با خود میگوید خود را شناخته ام و به حقیقت خود رسیده
✅گاهی با خود میگوید خود را شناخته ام و به حقیقت خود رسیده ام اما واقعیت این است که چنین جملاتی ناشی از بی خبری و بیخردی است . این گونه شناخت (خود) نمیتواند کلید سعادت و خوشبختی باشد و با این میزان شناسایی نمیتوان به جایی رسید؛ زیرا حیوانات نیز همین اندازه خود را میشناسند و انسان در این میزان شناخت از خود با آنان شریک است.
⭕کسی که از ظاهر خود فقط ،سر ،صورت ،دست ،پا ،چشم گوش و پوست را میشناسد و از باطن و درون خود نیز همین قدر آگاه است که در وقت گرسنگی به دنبال غذا می رود، هنگام عصبانیت از کسی به فکر انتقام از او میافتد و زمانی که شهوت بر او غلبه میکند به دنبال نزدیکی و هم بستری میگردد و... با همه ی حیوانات در این میزان از شناخت، برابر است.
🔰حال اگر حقیقت انسان به همین اندازه باشد که از خود شناخته پس دلیل برتری و فخر فروشی اش بر درندگان و چهارپایان چیست؟ و اگر همان باشد که تا به حال شناخته پس چرا خداوند عالم او را برتر از سایر مخلوقات دانسته و فرموده است:
«وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلا»
(و آنان را بر بسیاری از آنچه آفریده ایم برتری و فضیلت داده ایم؟)
«سوره اسراء، آیه ی ۷۰»
🔻حال آنکه در صفات مذکور بسیاری از حیوانات بر انسان برتری دارند.
⁉️پس هر کس باید به دنبال حقیقتِ خود باشد تا معلوم شود کیست؟ از کجا آمده؟ و به کجا خواهد رفت؟ و به این منزلگاه (دنیا) چند روز و برای چه آمده و کار او در این منزلگاه چیست؟ برای چه آفریده شده است؟ چرا چنین اعضا و جوارحی به او داده اند؟ قدرت و اختیار او برای چیست؟
🌱 نیز باید بداند سعادتش چیست و از چه راهی به دست می آید؟ چه چیز باعث هلاکت و نابودی اش میشود؟ باید بداند برخی صفات ،او صفت چهارپایان و درندگان و، بعضی صفت شیاطین و گروهی صفت فرشتگان است همچنین باید بداند کدام یک از صفات، شایسته و متناسب با حقیقتش و باعث نجات و سعادت اوست تا آنها را در خود استحکام بخشد و کدام یک از صفات را به صورت موقت و عاریتی به او داده اند (در اصل مال او نیستند و از طرفی باعث بدبختی و نابودی اویند تا در از بین بردن آنها بکوشد.
⬅️به طور کلی آنچه در ابتدای کار برای رسیدن به سعادت و رستگاری نیاز است شناخت خود و پی بردن به حقیقت خود است و بدون این ،شناخت نمیتوان به سرمنزل مقصود رسید
کتاب #معراج_سعادت فصل اول ص 24
⭕کسی که از ظاهر خود فقط ،سر ،صورت ،دست ،پا ،چشم گوش و پوست را میشناسد و از باطن و درون خود نیز همین قدر آگاه است که در وقت گرسنگی به دنبال غذا می رود، هنگام عصبانیت از کسی به فکر انتقام از او میافتد و زمانی که شهوت بر او غلبه میکند به دنبال نزدیکی و هم بستری میگردد و... با همه ی حیوانات در این میزان از شناخت، برابر است.
🔰حال اگر حقیقت انسان به همین اندازه باشد که از خود شناخته پس دلیل برتری و فخر فروشی اش بر درندگان و چهارپایان چیست؟ و اگر همان باشد که تا به حال شناخته پس چرا خداوند عالم او را برتر از سایر مخلوقات دانسته و فرموده است:
«وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلا»
(و آنان را بر بسیاری از آنچه آفریده ایم برتری و فضیلت داده ایم؟)
«سوره اسراء، آیه ی ۷۰»
🔻حال آنکه در صفات مذکور بسیاری از حیوانات بر انسان برتری دارند.
⁉️پس هر کس باید به دنبال حقیقتِ خود باشد تا معلوم شود کیست؟ از کجا آمده؟ و به کجا خواهد رفت؟ و به این منزلگاه (دنیا) چند روز و برای چه آمده و کار او در این منزلگاه چیست؟ برای چه آفریده شده است؟ چرا چنین اعضا و جوارحی به او داده اند؟ قدرت و اختیار او برای چیست؟
🌱 نیز باید بداند سعادتش چیست و از چه راهی به دست می آید؟ چه چیز باعث هلاکت و نابودی اش میشود؟ باید بداند برخی صفات ،او صفت چهارپایان و درندگان و، بعضی صفت شیاطین و گروهی صفت فرشتگان است همچنین باید بداند کدام یک از صفات، شایسته و متناسب با حقیقتش و باعث نجات و سعادت اوست تا آنها را در خود استحکام بخشد و کدام یک از صفات را به صورت موقت و عاریتی به او داده اند (در اصل مال او نیستند و از طرفی باعث بدبختی و نابودی اویند تا در از بین بردن آنها بکوشد.
⬅️به طور کلی آنچه در ابتدای کار برای رسیدن به سعادت و رستگاری نیاز است شناخت خود و پی بردن به حقیقت خود است و بدون این ،شناخت نمیتوان به سرمنزل مقصود رسید
کتاب #معراج_سعادت فصل اول ص 24
- ۲.۲k
- ۱۸ آبان ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط