عشق من

عشق من:
مدام میپرسندم
که چرا روزه نمیگیرم 
مانده ام چطور برایشان توضیح دهم 
که با آنکه رفته ای هنوز هم اگر روزه بگیرم 
تو باطل اش میکنی
آخر به محض اینکه به تو فکر میکنم 
کامم شیرین میشود 
لعنتی 
آخر چطور شرح دهم برای عوامی که تو را ندیده اند و نچشیده اند
که تو 
نگاه هایت عسل بود و
بوسه هایت مربا
خیسیه زبانت مثال شهد بود و
طعم نفس هایت شیرین تر از شکر
نوازش هایت قند داشت و
خنده هایت مثل نبات بود 
عطر تنت،گرم و شیرین بود مثل شکلات داغ
مزه ی آغوشت،شبیه به مارمالاد بود و
طنین صدایت به شیرینی باقلوا
راستی ،گردنت هم طعم آبنبات میداد 
حتی عصاره ی وجودت
مثل شیره ی انگور شیرین بود 
نه،نه 
محال است باورشان شود 
مجبورم به ناچار در جواب سوالشان بگویم 
من مبتلا به دیابت ام 
دروغ هم نگفته ام
مگر میشود با تو بود و دیابت نگرفت ....