نوشتهبود

نوشته‌بود
وقتی غمگینی چطور می‌خندی؟
نوشتم به ڪسانی ڪه
دوستشان دارم فڪر می‌ڪنم....
به لبخندشان....
به صدایشان. ....
نوشته بود وقتی ڪم می‌آوری، چطور دوباره ادامه می‌دهی؟ نوشتم : ادامه نمی‌دهم، شڪست را می‌پذیرم و از اول شروع می‌ڪنم.
نوشته‌بود وقتی دلت گریه بخواهد چطور صورتت را خشڪ نگه می‌داری؟
نوشتم ادب علاقه همین است، گریه به درون، خنده به بیرون. مباد ڪه ڪسی را غصه‌دار ڪنی.
نوشته‌بود جهان ساڪت خلوتت خسته‌ات نڪرده‌است؟
نوشتم پناه ببر از ازدحام بیهوده‌ی صداها، به آن صدای گرم مهربان ڪه نام ڪوچڪت را به شعر مبدل می‌ڪند، حتی اگر هرگز صدایت نڪرده‌باشد...☘️