رفتی!

رفتی!
چه آرام با سکوت
هیچ کس نخواهد فهمید روزی قلبم را تو صاحب بودی
رفتی
با رفتنت غنچه کوچکی در گلدان خالی باغچه ی مان روئید ؛
غنچه ای سفید با پونه ای زرد رنگ
خیلی زیبا بود ؛ مثل بودنت، مثل داشتنت
بهار آمد و غنچه شروع به لبخند کرد
با شگفتن غنچه زرد رنگ
کم کم تمام زیبایی ها آمدند مهمانی خانه ی من ،
تمام زیبایی ها '
گل بود
عطر بود
نور بود
درختی که به نام تو کاشتم داشت سر سبز میشد ،
زیبایی های باغچه ام تمامی نداشت .
شب که می شد
چرچرکی می آمد پشت پنجره اتاق من ؛
خیلی قشنگ آواز میخواند ،
یادت هست صدای خوش چرچرک ، آهنگ بی کلام شب های من و تو بود
در میان تمام زیبایی ها ، من بودنت را کم داشتم ؛
میدانی با گذشتن سال ها از رفتنت
هر سال بهار زیبایی های خودش را پهن میکند روی باغچه ی خانه ام ،
اما دیگر آن غنچه سفیدِ زرد رنگ دیگر نیست
میدانی کجاست؟!
او با گذشتن بهار و آمدن تابستان
شروع به پژمردن کرد
پژمردنش لحظاتی غم انگیز را به من هدیه دادند
لحظاتی که برایم آشنا بود
او خشکید
و من آنرا گذاشتم لای کتابم
و هر لحضه که دلتنگ ات میشوم
کتاب را باز میکنم ، خیره میشوم به آن غنچه خشکیده...

مینا (حسن زاده)
#افرینش
#عاشقانه
#عاشقانه_خاص
#دلتنگی
#انرژی_مثبت #حال_خوب #زندگی#عطر_زندگی #عطر_خوش_زندگی
#عطر_پائیز#باران#حس_حال_خوب#پائیز#انار#طبیعت_پاییز#آرامش‌ #حس_آرامش#خدايا_شکرت