سلام من به تو یار قدیمی

سلام من به تو یار قدیمی

منم همون هوادار قدیمی

هنوز همون خراباتی و مستم

ولی بی تو سبوی می شکستم

همه تشنه لبیم ساقی کجایی

گرفتار شبیم ساقی کجایی

اگه سبو شکست عمر تو باقی

که اعتبار می تویی تو ساقی

اگه میکده امروز وای شده خونه ی تدبیر

که محراب دل ما تویی تو مرشد و پیر

همه به جرم مستی سر دار ملامت

میمیریم و میخونیم سر ساقی سلامت

وای سر ساقی سلامت

یه روزی گله کردم من از عالم مستی

تو هم به دل گرفتی دل مارو شکستی

من از مستی نوشتم ولی قلب تو رنجید

تو قهر کردی و قهرت مصیبت شد و بارید

پشیمونم و خستم اگه عهدی شکستم

آخه مست تو هستم اگه مجرم و مستم

یادش بخیر چه روزگاری بود

واسه همه غم دنیا بازی بود

یادش بخیر که هرچی میگذره

فقط واسه ما ها یادگاری موند

هی … عجب روزگاری بود

دست تو دست هم و غم کمتر بود

اما اون روزا پر زد رفت زود

مونده یادگار

کوچه مردا و عشق لاله زار

خاطراتش واسه هرکی ک داره با عشق

زندگی رو باز میگذرونه

از زمونه خستست نوشته همه دنیاشو پس گرفته

یادگارش این ترانه مونده

از دنیاش و زمونه رونده

میشه دیگه مینویسه می گه باقیش برا من

دست پشت سر ساقیش سلامت

یادش بخیر چه روزگاری بود

روی قلب ما زخم کاری موند

یادش بخیر یه یاد یاری بود

اونم پر زدو یادگاری موند

یادش بخیر چه روزگاری بود

سر ساقیش سلامت

چه روزگاری بود …

میگن مستی گناهه به انگشت ملامت

باید مستا رو حد زد به شلاق ندامت

سبوی ما شکسته در میکده بسته

امید همه ی ما به همت تو بسته

به همت تو ساقی تو که گره گشایی

تو ذات وفایی همیشه یار مایی

همه به جرم مستی سر دار ملامت

میمیریم و میخونیم سر ساقی سلامت

وای سر ساقی سلامت