کم اند آدمایی که می تونی همه ی زندگی ت رو براشون تعریف کن

کم‌اند آدمایی که می‌تونی همه‌ی زندگی‌ت رو براشون تعریف‌ کنی و اونا هم بدون
قضاوت گوشش بِدن،
یا نه.
آدمایی که بشه باهاشون هیچی نگفت و همین که سلام
می‌کنی،
بفهمن خوب نیستی و صبر کنن تا حرف‌ت بیاد...
آدمایی که همه‌ی تو رو خووب می‌شناسن و حتی می‌دونن که مدل‌ت وقتی فلان حرف رو زدی چی بوده و این
حرف‌ه اینجا معنی‌اش چیه و یه جای دیگه و توی شرایط دیگه معنی‌ش چی می‌تونه
باشه، آدمایی که فرصت می‌دن یخ‌ت آروم آروم باز بشه و ...
کم‌اند آدمایی که می‌تونین روبروی هم بشینین و پاهاتون و دراز کنین و چایی و کیت‌کت
بخورین و حرف بزنین و حرف بزنین. از همه چی‌یای مشترک‌تون، مدرسه و
هم‌کلاسی‌ها، خیابونا و بوها و هر چی‌یه دیگه‌یی که به هم مربوط‌تون می‌کنه. حتی اگر
همه‌ی حرفاتون و واسه هم از پشت ِ تلفن گفته باشین، شنیدن و حس کردنشون از توی
چشمای هم یه مزه‌ی دیگه داره ...
کم‌اند آدمایی که صبح‌ها که از خواب بلند می‌شی، می‌تونن مثلِ یه لبخند بزرگ،
پهن بشن روی همه‌یِ روزت ...

Delnevesht
https://telegram.me/wisgooniha