.

.
بـاز کـن در را برایـت شعـرِ ناب آورده ام
یک غزل شیرین تر ازشهدِ شراب آورده ام

بـاز کـن در را کـه از صحنِ بلنـدِ آسـمان
یک بغـل احساسِ گـرمِ آفتـاب آورده ام

از صـدای تیشه ی فرهـاد، بر آغوشِ کوه
بـوسهٔ دلچسبِ شیرین ، بازتاب آورده ام

از نگـاهِ مستِ مجنـون بـر مـدارِ زنـدگی
عشق را بـالاترین فصل الخطاب آورده ام

گفته بودۍعقل رادر راهِ دل باید شکست
یک جهان دیوانگی را، در جواب آورده ام

بـاز کن در را، شنیدم بی قـراری می کنی
از قطـارِ تـا ابــد در راه ، تــاب آورده ام

بازکن،بنشین تماشاکن که بعداز مرگ هم
شعـر گفتم ، واژه را بـر وزنِ آب آورده ام

❤️💚❤️💚❤️